ايمني، رانندگي و سالمندي


 





 
با افزايش سن و پير شدن تعداد روزهايي که يک فرد قادر به رانندگي است کم‌ و کمتر مي‌شود. محدوديت‌هاي جسمي بر رانندگي افراد تاثير مي‌گذارد. بهتر است اين نکات ايمني را به کار گيريد تا هنگام رانندگي کمتر دچار مشکل و محدوديت‌ شويد.
با افزايش سن، عضلات به تدريج ضعيف‌تر مي‌شوند، مفاصل سفت شده و ميزان انعطاف‌پذيري آنها کاهش مي‌يابد. واکنش‌هاي بدن کاهش يافته و مجموعه اين عوامل رانندگي را سخت‌تر مي‌کند اما آماده نگه‌داشتن بدن به کاهش مشکلات حين رانندگي کمک مي‌کند. اين آمادگي جسماني قدرت و انعطاف‌پذيري عضلات شانه، بازوها و پاها را افزايش داده و رانندگي را براي شما تسهيل مي‌کند. انجام فعاليت‌هايي مانند پياده‌روي، دوچرخه‌سواري و بازي تنيس هم به ايمني رانندگي کمک مي‌کند. اگر دچار بيماري هستيد و محدوديت حرکتي داريد درباره شروع ورزش حتما با پزشک خود صحبت کنيد.

داروهايتان را بشناسيد
 

داروهايي که از سوي پزشک براي بيماران تجويز مي‌شوند و دارو‌هاي بدون نسخه ممکن است سبب گيجي و يا کند کردن زمان عکس‌العمل هنگام رانندگي شده و ايمني را در رانندگي کاهش دهند. افراد با پير شدن به آثار جانبي داروها حساس‌تر مي‌شوند بنابراين هميشه پيش از مصرف دارو برچسب روي داروها را بخوانيد. آنتي‌هيستامين‌ها يا ضدحساسيت‌ها، آرام‌بخش‌ها، داروهاي درمان‌کننده افسردگي و ديابت و مسکن‌هاي قوي از جمله داروهايي هستند که در صورت مصرف‌شان هنگام رانندگي بايد دقت بيشتري کرد بنابراين سعي کنيد پيش از رانندگي آنها را مصرف نکنيد و از پزشک خود بخواهيد در صورت امکان داروي ديگري را برايتان تجويز کند.

کنترل منظم بينايي و شنوايي
 

قدرت شنوايي و بينايي به‌خصوص بينايي در شب با افزايش سن کاهش مي‌يابد. آسيب‌هاي شنوايي توانايي شنيدن بوق خودروهاي ديگر را کاهش داده و خطرات زيادي به دنبال دارد. اختلالات بينايي هم ديد کامل همه خودروها و دوچرخه‌ها و عابران را با اشکال مواجه مي‌کند. برخي مشکلات شايع که رانندگي را با خطر همراه مي‌کند عبارت‌اند از:
• کاتاراکت يا آب ‌مرواريد: بيماري کاتاراکت يا آب مرواريد همان تيره شدن لنز چشم‌هاست. اين بيماري سبب اشکال در درست ديدن مي‌شود و حتي ممکن است موجب حساسيت بيش از اندازه به نور شود و رانندگي در شب را با مشکل مواجه کند.
• گلوکوم يا آب‌سياه: اين بيماري که همان فشار بالاي درون کره چشم است سبب کاهش ديد محيطي مي‌شود و مانع ديدن عابران پياده و وسايل نقليه موتوري مي‌شود که از اطراف حرکت مي‌کنند.
• تخريب ماکولا: در اين بيماري بخش مرکزي ميدان بينايي تخريب مي‌شود. با وجود اين اختلال ديدن عابران پياده و يا اشيايي که به طرف ما مي‌آيند مشکل است بنابراين بهتر است از پزشک بخواهيد تا يک برنامه منظم براي معاينه شما طرح‌ريزي کند حتي اگر فکر مي‌کنيد شنوايي و بينايي شما بدون مشکل است حتما به طور منظم برنامه‌ معاينه داشته باشيد. مشکلات در مراحل اوليه راحت‌تر درمان مي‌شوند.

شناخت محدوديت‌ها
 

با افزايش سن و بروز برخي مشکلات جسمي،‌ سالمندان مجبورند داروهاي خاصي مصرف کنند و اين رانندگي را مشکل مي‌کند. بيماري‌هايي که روي رانندگي اثر مي‌گذارد عبارت‌اند از:
• آرتريت يا آرتروز: مفاصل دردناک موجب محدوديت در توانايي سالمندان براي مشاهده همه جانبه آينه‌ها، نگاه به اطراف، حرکت گردن و شانه براي مشاهده عقب و خم شدن زانوها براي کنترل پدال گاز و ترمز مي‌شود.
• ديابت: بيماري ديابت يا قند يا همان اختلال در کنترل قند اعصاب دست‌ها، چشم‌ها و پاها را دچار آسيب مي‌کند و زمان واکنش نشان دادن به حوادث احتمالي را کند کرده و محدوديت‌ زيادي در بينايي ايجاد مي‌کند. با وجود بيماري ديابت اگر قندخون ناگهاني افت کند راننده دچار گيجي و گاه شوک مي‌شود و هوشياري خود را از دست داده و ممکن است حوادث بدي هنگام رانندگي اتفاق بيفتد.
• بيماري پارکينسون: بيماري پارکينسون يک بيماري اعصاب است که سبب کند شدن حرکات و لرزش مي‌شود. اين بيماري که موجب تعادل نداشتن مي‌شود توانايي فرد را در گرداندن فرمان و واکنش‌هاي سريع را که گاه در رانندگي لازم است کاهش مي‌دهد.
• سکته: سکته که به دليل کاهش يا قطع خون‌رساني به مغز ايجاد مي‌شود موجب آسيب به بافت‌هاي مغزي ‌شده و سبب مشکلاتي در تعادل افراد بيمار مي‌شود. همچنين ممکن است بينايي فرد دچار مشکل شده و کنترل عضلات يک يا هر دو طرف بدن نيز با مشکل مواجه شود بنابراين بهتر است آن دسته از سالمنداني که به اين بيماري‌ها مبتلا هستند درباره بي‌خطر بودن و ايمن بودن رانندگي با پزشک خود مشورت کنند و محدوديت‌هاي خود را بيشتر بشناسند.

کنترل وضعيت سلامت
 

با رعايت توصيه‌هاي پزشک، وضعيت سلامت خود را در در حد ايده‌آل نگه‌داريد و بيماري خود را تحت کنترل درآوريد. براي مثال اگر مبتلا به ديابت هستيد، حتما طبق دستورات پزشک با مصرف صحيح دارو و غذا قند خون خود را کنترل کنيد. با اين کار زماني که پشت فرمان هستيد، قندخونتان افت خواهد کرد و رانندگي ايمني خواهيد داشت بدون اينکه خطري شما را تهديد کند.

رانندگي در شرايط خوب
 

در صورتي که امکان دارد، در روز و زماني که هوا خوب است رانندگي کنيد. کمتر در جاده‌هاي شلوغ رانندگي کنيد و بيشتر در خيابان‌هايي رفت و آمد کنيد که برايتان آشنا است. در آب و هواي بد و باراني رانندگي نکنيد. زماني که خسته‌ايد و يا عصباني هستيد رانندگي نکنيد. سعي کنيد در هنگام رانندگي از گوش کردن به راديو، خوردن و يا صحبت کردن با تلفن همراه يا فرد ديگر در خودرو خودداري کنيد.
منبع:http://www.salamat.com